İnönü’nün yıllarca depoda bekletilen heykeli
Şehircilik uzmanı Henri Prost’un İstanbul için önerdiği projeler arasında, Taksim’deki Topçu Kışlası’nın yıkılması ve onun yerine, Dolmabahçe’den Nişantaşı’na kadar yükselen yeşil alanın bir uzantısı olarak bir gezi parkı yapılması da bulunuyordu. Bu proje 1940 yılında, dönemin İstanbul Valisi Lütfi Kırdar tarafından hayata geçirildi ve İstanbul’un Cumhuriyet döneminde inşa edilen ilk parkı Taksim’de hizmete girdi.
1944’te, Gezi Parkı’nın Taksim Meydanı’na bakan ön kısmına, Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün bir heykelinin konulması düşünüldü. Heykeli, Alman asıllı heykeltıraş Prof. Rudolf Belling yapacaktı. Belling, Nasyonel Sosyalist rejimden kaçarak 1937’de Türkiye’ye sığınmış ve Güzel Sanatlar Akademisi’nde Heykel Atölyesi’nin başına getirilmişti.
Heykel yapılırken, bir yandan da Gezi Parkı’nın girişine bir kaide inşa edildi. Fakat heykel daha kaideye yerleştirilemeden, 1950 yılında iktidara gelen Demokrat Partililer heykeli depoya kaldırttılar. İsmet İnönü’yü at üzerinde tasvir eder heykel yıllarca depoda bekletildikten sonra, nihayet 1982’de, İnönü’nün Maçka’daki evinin önünde bulunan Taşlık Parkı’na dikilebildi.
Belling’in yaptığı bir diğer İnönü heykeli de, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi’nin bahçesinde bulunmaktadır.
